Ümitsiz ve çaresiz âşıklardan olamıyorum ben öncelikle bunun için özür dilerim bütün âşıklardan, âşık olmaya aday gençlerden ve âşık geçinenlerden. Sanırım bunun nedeni karşı cinsin kullanmamı istemediği mantığım. Üzgünüm ben biraz fazla düşünüyorum ve düşündüğümü söylüyorum. Bu ülkede düşünmek suç olsaydı sanırım okkalı bir ceza alırdım. Aman ya yine felsefe yapıyorum ne diyecektim ben…
Uzun zamandır aklımı meşgul ediyorsun doğrudur. Bunu sebebi adam akıllı karşıma çıkamaman ya da çıkmaman olabilir. Şimdi siz “ay bu kızın kuyruk acısı var” diyecek ve etiketi yapıştıracaksınız. Eyvallah! Eskilerin bir sözü vardır başım gözüm üstüne… (Başkası bunu söylese fiziksel şiddete maruz kalırdı ama bu kanıya ben vardım.) evet kuyruk acım var kuyruğum acıyor diye beni kınayabilirsiniz ama kuyruğumu acıtanın hiç mi suçu yok… Aslında benim sana tükenmeyen saplantısal hallerimin sebebini açıklayan anahtar kelime “yaşanmamışlık”. Her bilimsel teze duyduğum okuma merakı gibi yani. Kuyruk acısı çektiğimi kabul ediyorum.( terapi seanslarındaki “ben bir bağımlıyım” klişe cümlesi gibi bir itiraf olduJ) dikkat buyurunuz kuyruk acısı kalp acısı değil yani zatı şahaneniz kalbimi acıtmak ne kelime kuyruğuma basıvermiş olsun ziyanı yok zira kuyruk acısı geçer kalp acısı kalır. Ey kalbimi acıtacak beyaz atlı prens: P atınız galiba Arap atı korkarım ancak sona yetişecek…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder