Ne zor şeymiş meğer yazmak her yerde harıl harıl malzeme aramak ve acaba sağlık hakkında mı? Sosyoloji mi?, yok yok aşk hakkında yazayım. Acaba ciddi mi yazsam komik mi? Olmadı çok terminoloji kullandım etik olmadı. Sonra birde adminler var” bu platform özgür” deyip kandırıyorlar sonrada” aaa olmaz bunu yazamasın” diyorlar. Siyaset yapmak yokmuş neymiş efendim politik bir platform değillermiş. Kötü admin adamı blog sahibi yaparmış.
Çoğu zaman çocuk gelişimi ve sorunları üzerine yazma isteği hissediyorum( çocuk profesyonel uzmanlık alanımdır övünmek gibi olmasın). Tıpkı benim gibi hissedip çocuk alanda başarılı yazılar yazan bir meslektaşım ve yakın arkadaşım var. Çocuk ve ölüm hakkında yazdığı bir yazı başka bir site tarafından araklanmış. Bu siteye bu yazıyı koyan kişiye affınıza sığınarak arakçı diyeceğim. Ey arakçı madem yazı yazamıyorsun yazma kardeşim bu işi yapan insanlar var. Madem yazıyı beğendin o zaman yazarına ulaş ve kaynak göster. Dersen ki ben kaynak göstermeyi bilmiyorum o zaman kaynak gösterme ile ilgili bilgi edineceğin bir kitap var adresini ver ben sana Allah rızası için göndereyim. Sonuç olarak kopyala yapıştır mantığı ile ödev ve araştırma yapan hatta tez yazılan bir ülkede ben buna bilimcilik oynamak diyorum böyle araklamaların yapılmasına şaşırmamak lazım. Günlük konuşma dilinde 50 kelime ile konuşan, dilekçe yazmayı bilmeyen, iki kelimeyi bir araya getirip konuşamayan eğitim fakültesi mezunlarımız var.( Bende eğitim fakültesi mezunuyum bu arada öğretmenleri eleştirmiyorsun diyen bir arkadaşım vardı bu cümleyi ona ithaf ediyorum) bu olaydan sonra bir haftalık blok yazarlığı hayatımı noktalasam mı diye düşündüm sonra şuna karar verdim işte bunu dillendirmek için yazmalıyım. Arkadaşımın yazısı ve arakçı hikâyesi hukuki boyuta taşınacak merak etmeyin.
Sonuç olarak yazmak zor iş hele bu ülkede yazmak ya suya sabuna dokunmadan dedikodu yapacaksın ya da adam gibi yazacaksın millet araklayacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder